De aarde slaat terug

elze schollema

De oogleden nog dichter
dan voorheen om de dodelijke
spraakwaterval te ontwijken, heel de
wereld is kozak en het paard sterft
in het weke ijzererts

een opgeworpen barricade herbergt
slechts nog stedelijke lijken die
in ’t laatste moment nog zwaaiden
met de rode stip en banzai schreeuwden
tegen de opperste vijand – het wassende water

wat is leven wanneer het zich afzet
tegen de dodelijkste tiran die zich uit
tegen moord en plundering in de onderste
lagen van haar ziel