«»
in het gebaar waarmee je schrijft
me schraagt in mijn stiel
die me nagenoeg laat strompelen
over het glad gestreken beton
‘k ben niet zo behoeftig
en bedreven of zeg maar gedreven
in het feit dat ik met dubbele woorden spreek
en telkens vergeet te zwijgen als
het woordenboek meer dood dan bladzijdes draagt
ik zie de zomer al in het zwart
wat zwart? .. het zwart van de oneven getallen
die wanneer ik ze vermenigvuldig ik uitkom
in weer een te koude winter – vreemd, de lente
likt mijn voeten en de zon heeft me al verblind
het afgrijzen van het bestaan
ik lees de rode loperin het gebaar waarmee je schrijft
me schraagt in mijn stiel
die me nagenoeg laat strompelen
over het glad gestreken beton
‘k ben niet zo behoeftig
en bedreven of zeg maar gedreven
in het feit dat ik met dubbele woorden spreek
en telkens vergeet te zwijgen als
het woordenboek meer dood dan bladzijdes draagt
ik zie de zomer al in het zwart
wat zwart? .. het zwart van de oneven getallen
die wanneer ik ze vermenigvuldig ik uitkom
in weer een te koude winter – vreemd, de lente
likt mijn voeten en de zon heeft me al verblind
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het afgrijzen van het bestaan’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]