Woorden die kruisen

elze schollema

van wat ik schrijf zijn woorden
die telkens haken, die zich kruisen
met waangedachten en
nooit gedane zaken

er is telkens een bevreemding
een tegenlicht in de zoete smaak
van liefde, niets kan bestaan zonder
een offensief van medeplichtigen

mijn woorden zijn als bruisend water,
prikkelend en onbestendig

misvattingen, zoveel als er sterren
die al gedoofd maar toch zichtbaar zijn is
het complot tegen mij derhalve nooit
uitgevoerd, doch de tonen in mijn gehoor

dempen het daglicht en schrijnen
als een wond bij nacht