Het afgelegen tijdsboeket
Deze dood mijn lief deze dood ontwaakt aan de
schemerige polderrug ver weg van alle klanken
die de kilte zomen aan de eenzaamheid waar
geen mens of dier ontkomt aan de gevolgen
van dit afgelegen tijdsboeket
het zicht nimmer scherp als mijn ogen
haken aan de wimpers en geen trots gebaar of
een wuivend vaarwel maar steeds een opnieuw
ontmoeten in het spektakel dat steeds maar
twijfelend hetzelfde spoor begraast
deze herfst staat opgestapeld tegen de bedding
van het leven, geen zaailingen oogsten
nog geluk mijn lief maar het is het gemak waarmee
deze liefde wordt bedreven al is de schreeuw
niet van lust maar van afgebroken zinnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het afgelegen tijdsboeket’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.