Het museum
wensrode strepen als ballast
op het marmeren papier, hier
en daar ontlast door blote
genitaliën, geheel onverwacht
niet dat we schrikken
want dit is wat we willen
geen soberheden in het zwart-wit
maar de schoonheid op het markante
gelaat van zij die op haar hurken zit
het leeft op twee etages, ongemeubileerd
terwijl de lege nis toch vele
kamers etaleert
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het museum’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.