«»
heb ik geen spektakel ontmoet
in jouw blauwe ogen, het was mat
en zelfs de horizon kiemde naar het verticale
het was vreemd, jouw naakte silhouet
te mogen aanschouwen in het
afgebrokkeld maanlicht, ik streelde
de wind en dacht mij rijk aan jouw blanke huid
we stierven in het kielzog waar de herfst
ons had ontbonden
nog zijn mijn zinnen niet compleet
in de regie welke jij voor mij had
uitgeworpen, mijn net blijft leeg
in dit bestaan zonder mazen
Een net zonder mazen
in mijn strijd, gaandeweg een bedelingheb ik geen spektakel ontmoet
in jouw blauwe ogen, het was mat
en zelfs de horizon kiemde naar het verticale
het was vreemd, jouw naakte silhouet
te mogen aanschouwen in het
afgebrokkeld maanlicht, ik streelde
de wind en dacht mij rijk aan jouw blanke huid
we stierven in het kielzog waar de herfst
ons had ontbonden
nog zijn mijn zinnen niet compleet
in de regie welke jij voor mij had
uitgeworpen, mijn net blijft leeg
in dit bestaan zonder mazen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een net zonder mazen’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]