Een slag in het rond

elze schollema

er zit geen vreugde verborgen in
mijn vergankelijk bestaan, slechts
de spreker in mij dept het bloed met
woorden die de leegte omarmen

geen reizen naar het ontstaan van leven
waar de dood zich
vergewist van het eeuwig dragen van
dit maatpak dat kleurloos de
streepjescodes accentueert

de blauwdruk, gesneden op het scherpst
van de ziel sterft met een verlangen die ik meet
aan de reis die sterk geaard de
ingenomen beloftes verzekert
van telkens een slag in het rond