rijp van daad

elze schollema

nog als zon of als diepgelegen mens
raakt mijn filosofie het onverklaarbare
het stagneert de kleine waarheid en
verwenst de oerknal tot een evangelie

het reële is mijn hand die beschutting zoekt
tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt
maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat
de dood meer leeft dan een droom zonder doel is
het antwoord op al mijn lucide vragen

het verkrijgen van verlangens dient de horige
te geselen, rijp van daad maar bitter is de smaak
van bloed wanneer mijn tong
zich vergist in het moment