«»
al was het papier, breekbaar als
de porseleinen herfst dringt de
waarzegger in mijn sterven door
ik streef zegt zij, jij streeft naar tekst
en welzijn in een gesproken rust waar thema
zich subjecteert in een volkomenheid van
besef, weliswaar is het niveau kleinschalig
en korrelig betaamd in vormloze gedachten
naar wat zij spiegelt is de lust naar
haar naakte wezen in mij gerezen, er rest
mij nog haar zonneschijn te nemen en
de maan in haar gesloten driehoek
te doorbreken
Korrelig betaamd
ik signeer de tomeloze klankenal was het papier, breekbaar als
de porseleinen herfst dringt de
waarzegger in mijn sterven door
ik streef zegt zij, jij streeft naar tekst
en welzijn in een gesproken rust waar thema
zich subjecteert in een volkomenheid van
besef, weliswaar is het niveau kleinschalig
en korrelig betaamd in vormloze gedachten
naar wat zij spiegelt is de lust naar
haar naakte wezen in mij gerezen, er rest
mij nog haar zonneschijn te nemen en
de maan in haar gesloten driehoek
te doorbreken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Korrelig betaamd’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]