«»
en schreeuw de leugen die
me pijnt, er is geen hemel achter
de grote zon slechts een deken
die de nacht doet ontluiken
hoe mijn stem ook krijst in het schreeuwen
van haat en tucht blijf ik mens in het
slaafse beeld van silhouet en schaduw
en zelfs geridderd door het lot
tart de zekerheid mijn hoop en is mijn
hart het baken van nederigheid zonder
behoud van een vaste vorm,
het slaafse beeld
dagelijks sterf ik in mijn lijfen schreeuw de leugen die
me pijnt, er is geen hemel achter
de grote zon slechts een deken
die de nacht doet ontluiken
hoe mijn stem ook krijst in het schreeuwen
van haat en tucht blijf ik mens in het
slaafse beeld van silhouet en schaduw
en zelfs geridderd door het lot
tart de zekerheid mijn hoop en is mijn
hart het baken van nederigheid zonder
behoud van een vaste vorm,
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het slaafse beeld’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]