iets herkent de schuchterheid
nu ik luister naar meedogendheid van
tonen toont mijn gevoel erbarmen, het opent
wondertjes in mijn denkpatroon
***
buiten graast de kou op het terras, het groen
is grauw en dorstige vlagen wind hoeden
de vragen die niet willen weten van rijm of rijp, het
verliest ergens van maar van wat kunnen we
beter niet vragen
het voeren van de kippen sluist mijn adem
door de weke aderen van deze tijd, het kiest
en onthaast door het wankel gekakel van het
verlangen dat mij aan het leven bindt
losgeraakt van dart en pijl schraapt
de eeuwige tred zich in mijn sporen voort, deze
dag is niet ontheemd, het herkent de schuchterheid
op het klassiek bewegen daar waar mijn mond niet spreekt
maar twijfelt aan de voortgang van de hoogste bieder
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘iets herkent de schuchterheid’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.