«»
waar bergen wenen en struiken branden
schooiers worden geweerd en holle
vaten worden uitgebeend, straf me
nu ik mijn koan heb verkwist en momenten
van onachtzaamheid aaneen heb geregen
en terdege mij bewust heb bewogen in de
stilte die jij voor me had uitgestald, er is geen
religie die ankert aan hoop vol met
afgekalfde woorden
zelfs mijn profane uitingen verstenen
in zaailingen op de stille akkers van al
mijn koesteringen
ook mijn vrees kent de belofte dat het lijden
zal gaan staken wanneer vrees met moed
wordt voortbewogen aan de
lijn van het kwadrant…
De lijn van het kwadrant
hoe kan ik zijn in het heilig schriftwaar bergen wenen en struiken branden
schooiers worden geweerd en holle
vaten worden uitgebeend, straf me
nu ik mijn koan heb verkwist en momenten
van onachtzaamheid aaneen heb geregen
en terdege mij bewust heb bewogen in de
stilte die jij voor me had uitgestald, er is geen
religie die ankert aan hoop vol met
afgekalfde woorden
zelfs mijn profane uitingen verstenen
in zaailingen op de stille akkers van al
mijn koesteringen
ook mijn vrees kent de belofte dat het lijden
zal gaan staken wanneer vrees met moed
wordt voortbewogen aan de
lijn van het kwadrant…
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De lijn van het kwadrant’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]