wederkerigheid
de euforie had mij bestegen
het ontnam op dat moment de
grip op het werkelijk gebeuren
de tijd strompelde genoeglijk
en onthield zich van verdere commentaar
de regen kletste zoals woorden
stilte kunnen bezeren, het vlakke land
stotterde in het adagio van vele
gedachten, de lente was zoek op
de pas ingezaaide velden
verschanst achter dictatuur verleg
ik stilzwijgend mijn gezworen belofte af,
‘k zal strijden met de moed der verzwegen
discipelen en voeg mij bij de melaatsen
om de stroom van welvaart te ontlopen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wederkerigheid’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.