automutilatie 8
automutilatie 8
Pijn vloeit door mijn lichaam.
Als spelden die in mijn aderen steken.
Het brand als een vuur door mijn lichaam.
Die wordt aangewakkerd door mijn hart.
Die het door mijn lichaam pompt.
Niks help tegen de pijn die ik mijn leven lang voel.
geen medicijnen geen drugs niks van dat helpt.
Het enige wat even helpt is het mes.
Maar het werkt maar even het verlicht het maar een paar minuten.
Maar het is toch weer even een verlichting.
Maar daar naar komt het weer terug.
Kon ik maar slapen dan had ik even rust.
Maar zelf medicijnen helpen niet voor het slapen.
En als ik maar even slaap beginnen de nachtmerries.
Helaas is het enige wat helpt het snijden.
zodat het bloed even een uitweg vind.
Maar dat is juist het gene wat ik niet meer wil maar wat moet ik anders?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 25-07-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
luiehondActief sinds: 21-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘automutilatie 8’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]