Op de rand van het verstand
Mijn hoofd kraakt
Alsjeblieft geef niet op
Ik voel me zwevend, bevend,
Houd mezelf maar stevig voor
Dat de wereld echt niet in elkaar stort
Schilder zelf een mooi decor..
Maar in hemels
Namen
Ben ik het zelf die speelt
En loopt
Zijn het de mensen die ik zie
Die ik geloof
Dat ze zijn
En ik ben?
Noemen ze dit borderline?
Ik ben boos en zo verdrietig
Zo alleen
En snap werkelijk niets
Van wat we hier doen
Waarom, hier en nu,
Wie is gelukkig
Voor hoe lang?
Ik doe m'n best,,
Maar heb zo'n moeite
Met mijn streven naar die toekomst toe
Ik weet niets
Geef enkel toe
Omdat stilstaan gewoon geen optie is,
En terug achteruit gaan
Zo egoïstisch tegenover de anderen is.
Ik voel me afzijdig,
Een meeloper omdat het moet.
Ik doe maar, zonder enkel benul
Wat ik hier nu eigenlijk doe?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-07-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Blue Bird (Actief sinds: 26-06-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op de rand van het verstand’ van Blue Bird zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.