De kinderen van Darfur

Boomvader

Het leven is een hele toer,
voor de kinderen van Darfur.
De 'beschaafde wereld' kijkt toe,
en zo af en toe roept er nog iemand boe, boe, boe.

Maar wij zijn gehard en verstard,
door het zien van al die beelden.
Wat zegt het kloppen van ons hart,
bij het zien van zovelen?

Wij zijn de mensheid,
alles wat daar voor pleit.
En wij zijn ook individuen,
soms lijkt het wel een kluwen.

Wat betekenen zij voor ons,
geven we hun maar de bons?
En zetten we onszelf in de kou,
want wie blijft ons dan nog trouw?

Wat blijft er nog van ons allen over,
als als wij ons etableren als een struikrover?
Die het laatste restje hoop,
in onze eigen zak steken.

En we zelf blijven hopen dat het ons wel goed zal gaan,
wat vragen we dan wel niet van hun?
Wat voor waarde heeft het leven dan nog,
in een wereld vol zelfbedrog?