«»
ik ben een monster
help, ik ben een monster
ik speel een spel met gevoelens
besprenkel hun blijdschap met wat menselijkheid
ik slok hun liefde op en spuw het uit
ik roep hun haat op
maar ik haat mezelf altijd meer
ik balanceer op hun goedgelovigheid
speel een gevaarlijk spel met hun waardigheid
en laat hen dan leeg en gebroken achter
waarom kan ik niet houden van
martelen mijn woorden hen
en gaan ze dood onder mijn vingertoppen
van een hand die om verbinding vraagt
woorden die om hulp schreeuwen
en de liefde die me steeds weer verraadt
ik bén een monster
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-06-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Zomaar-IemandActief sinds: 20-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik ben een monster’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]