Eenzaam kerkhof

Verkruissen

Eenzaam.Gebroken van verdriet, de stilte opzoekt.
De tranen haar naar de weg naar stilte liet zien.

Alleen en verloren is het kerkhof wat ze ziet.
Niemand die dat merkt, of nu ziet.
Alleen zei en de doden wie het leven verliet.
Zei haar liefde bode zonder er een woord ontliep.

Oude graven gevolgd door nieuwe graven.
Kleine graven tot familie de op elkaar lagen.
Elk pad ze langs liep namen en leef jaren ziet.
Haar gevoel vertelde haar verdriet.
Zonder dat er een woord ontliep.