sonnet

Twan Hendriks

 sonnet

 de vrouw met de bril
 keek dwars door me heen
 sindsdien voel ik me meer alleen
 is dit soms wat ze werkelijk wil

 wil ze me werkelijk pijn doen
 of is het slechts een spel
 nu ik erover nadenk bestaat ze eigenlijk wel
 jazeker ze blies van haar hand een zoen

 terwijl ze dat deed lachte ze zacht
 en wenkte mij naar zich toe
 ze had me nu totaal in haar macht

 ik kan haast niet vertellen hoe
 het gevoel dat er uit voortkwam gaf me kracht
 alles draait nu om haar en ik ben nooit meer moe