«»
kinderen
kinderen
gedrieën delend de twee banken
die onverwoest staan
schreeuwend en roepend
verschillende namen keer op keer
terugroepend wees eens bedaard
maar die van binnen wetend
er komt ooit weer rust
is dit waar wij op wachten
het zal toch wel niet
over nog jaren die gaan komen
stemmen worden lager en harder
of hoger en zachter
tot gefluister vol begrip
een voor een gaand
stilte achterlatend
gelukkig nog jaren durend
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Twan HendriksActief sinds: 22-04-2014Informatie bij het gedicht:
mijn kinderen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘kinderen’ van Twan Hendriks zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]