INLOGGEN
«»

kinderen

 kinderen

 gedrieën delend de twee banken
 die onverwoest staan

 schreeuwend en roepend
 verschillende namen keer op keer
 terugroepend wees eens bedaard
 maar die van binnen wetend
 er komt ooit weer rust

 is dit waar wij op wachten
 het zal toch wel niet
 over nog jaren die gaan komen
 stemmen worden lager en harder
 of hoger en zachter

 tot gefluister vol begrip
 een voor een gaand
 stilte achterlatend
 gelukkig nog jaren durend

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Twan Hendriks
Actief sinds: 22-04-2014Informatie bij het gedicht:

mijn kinderen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘kinderen’ van Twan Hendriks zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.