INLOGGEN
«»

crudeles mundi

 crudeles mundi

 wanneer in de late avond de lichten doven
 de vermoeide geest zich ten ruste legt
 de oneerlijke strijd weer voor een dag gestreden
 de ander naast je al langer niets meer zegt
 je euvele gedachten je van je rust beroven

 na uren strijden uiteindelijk de slaap toch wint
 je eindelijk de verdiende rust krijgt toebedeeld
 in je dromen bezig bent met een beter leven
 tegelijkertijd wetende dat je je het misschien verbeeld
 tijdelijk naar onbezorgde tijden terug als slapend kind

 worstelend met soms al te kwade herinneringen
 maar ook mooie beelden drijven aan je voorbij
 plots opgeschrokken en weder in de werkelijkheid
 zet je alle nog ongedroomde momenten opzij
 om je weer te kwijten aan de alledaagse dingen

 die dagelijkse sleur die immer moeilijker wordt
 dat telkens weer op de tanden moeten bijten
 vechten tegen het verzet om weder weg te gaan
 denkend pijnigend half slapend de hersenen splijten
 maar het hangt van jou af ook al is het leven kort

 je hebt niets te willen het is alleen maar moeten
 je doet het dan ook niet voor jezelf alleen
 maar voor het kroost wat het beter zal krijgen
 dus recht je rug kameraad en ga heen
 en werk hard om het leven aan te zoeten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Twan Hendriks
Actief sinds: 22-04-2014Informatie bij het gedicht:

oneerlijk leven Auteursrechten
Op dit gedicht ‘crudeles mundi’ van Twan Hendriks zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.