INLOGGEN
«»

vervagen

 Het leven lijkt wel te vervagen.

 Het drijft elke dag verder weg.

 Ben verdwaalt in mezelf.

 Niks doet er meer toe niemand.

 Ik heb de wil om te leven verloren.

 Er is simpel niks meer voor mij.

 Heb het einde nodig om me te bevrijden

 Dingen zijn niet meer zo als ze waren.

 Mis iemand van binnen.

 Dodelijk verloren in de pijn de schuld in mij.

 Kan niet meer tegen dit gevoel deze hel.

 Het enige wat me nog vult is de leegte.

 Groeiende duisternis haalt me neer..

 Ik was mij maar nu is hij weg.

 Niemand kan mij helpen, alleen ik zelf maar het is te laat.

 Kan niet meer denken waarom zo ik het nog proberen.

 Gister lijkt wel niet te bestaan.

 Het enige wat ik nog kan zegen is vaarwel.

 Vaarwel.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

luiehond
Actief sinds: 21-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vervagen’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.