Automutulatie 1
Ik ben bloed.
Zo rood als ketschup.
Het is leven voor het lichaam.
En ik ga diep.
Zo diep als de blauwe Ocean.
Ik ben verloren .
Dus ben ik wreed naar mezelf.
Maar ik zou lief en zoetheid zijn
Als ik de oneindige drang niet had
Ik wacht
Ik wacht tot de drang op houd
Ik wacht
Ik wacht tot ik de drang niet meer kan beheersen
Ik ben zwak.
Maar ik ben sterk als ik het mes gebruik
Ik kan dan via het bloed.
De weg terug vinden naar huis
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
luiehond (Actief sinds: 21-04-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Automutulatie 1’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.