Er staat iemand voor de deur

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Wilt u ook iets geven voor…
 zo’n zeven keer per jaar,
 dan voor dit, dan voor dat,
 paadje op, paadje af,
 de bus is nog niet zwaar.
 Wie ik niet thuis tref
 schrijf ik op,
 morgen weer een ronde,
 soms doet de bel het niet
 dan loop ik achterom.

 Achter zoveel deuren
 een wereld van verschil
 in kleur, in smaak, in geuren,
 of ‘k even wachten wil…
 ’t is overal hetzelfde,
 waar is mijn portemonnee,
 men is meestal welwillend
 maar soms tref je ook nee.

 Eens liep ik voor het Beatrixfonds
 toen iemand zei: ja daaag,
 die heeft toch zeker geld genoeg,
 daar doe ik niet aan mee.
 De deur viel krachtig in het slot,
 daar stond ik, toch wel komisch,
 collecteren is een vak apart
 maar elke keer weer lonend.