Even weer kind zijn
Leven als een speeltuin
Onnadenkend spelen
Het gevoelsleven niet in puin
Geen zorgen, maar vreugde delen
Roetsjen van de glijbaan
Achter elkaar door
Niet hoeven stilstaan
Daar kiest een kind niet voor
Zwaaiend op de schommel
Zo hoog als je kunt
Niet denken aan de rommel
Maar aan de volgende stunt
De trampoline, kunsten vertonen
Salto's maken in de lucht
Hier wil ik blijven wonen
Realiseer me dan, met een zucht...
De speeltuin in mijn gedachten
Laat me even weer voelen
Dat het kind zijn, onbezorgd lachen
Is wat ze met vrolijkheid bedoelen
Als ik zit op een donkere plek
Haal ik me de speeltuin voor de geest
Zie mezelf spelen, en al klinkt het gek
Dan lijkt 't of ik er echt ben geweest
Het kind in mij is aangewakkerd
Zie de lichtpuntjes weer helder in
Onbezorgd spelen, momentje pakken
Maakt ruimte voor een nieuw begin
Al je zorgen opzij zetten
Het kind in je voorop laten staan
Daarmee maak je korte metten
Met een vreugdeloos bestaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ByKyraActief sinds: 20-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Even weer kind zijn’ van ByKyra zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]