INLOGGEN
«»

De zwijgzame zwerver

 de zwijgzame zwerver
 met een plunjezak op zijn rug
 ontberingen van het leven
 staan in zijn gezicht gegroefd
 diepe lijnen van kou en verweer
 niet kiezend voor de ommekeer
 het leven heeft hem afgetroefd

 dolend door verloren straten
 zoekend naar het pad dat voor hem ligt
 gestuit op afgesloten poorten
 voor dit curieuze bestaan gezwicht

 de eenzaamheid innemend de ruimte
 in het binnenste van z'n ziel
 waar eerder nog het leven bruiste
 gaf blijk de duisternis die in hem viel

 na hem verdwenen de stappen gezet
 de weg niet meer teruggevonden
 de kruimels verdwenen
 waar eerder anderen verschenen
 is nu de leegte zijn amulet

 naar binnen gekeerd dwaalt hij
 steeds verder weg naar verleden
 de grens van denken overschreden
 niemand die hem redden kon
 nu weg bewegend richting horizon

 dolende donkere dagen
 daagse beslommeringen vervagen
 de verdwaalde geest even bij 't verstand
 komt men hem tegen dan reik hem de hand
 dat kleine lichtpuntje zal hem verblijden
 grinnikend genietend aan de overkant

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

ByKyra
Actief sinds: 20-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De zwijgzame zwerver’ van ByKyra zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.