INLOGGEN
«»

Zwarte dag

 De trap naar beneden rennend
 uit de klauwen van het donker
 Angst omsluit mijn hart
 Niet meer helder
 Verward!

 Om me heen kijkend
 Waar moet ik naartoe?
 Ik kan niet terug
 Dus vlucht!

 Vlug rennen naar het zwart
 Ik ben het kwijt
 Waar ben ik heen gegaan?
 Wat hebben zij me aangedaan?

 Water langs de kade
 klotst tegen de wand
 Op een station ben ik aanbeland
 Voel me gebroken
 Kapot!
 Ik ontwaak en schrik me rot

 Waar ben ik?
 Wie komt me halen?
 Eén en al duister gevoel
 Voel me wegdrijvend
 De pijn is schrijdend
 In een diepe modderpoel
 zak ik steeds verder weg

 In een bushokje alleen
 Grauw en rillend van de kou
 Of is het toch de angst?
 Voor hen een grote vangst
 Voor mij een diepe kerving
 stekend in mijn hart

 Wil het me herinneren!
 De daadwerkelijke beelden
 blijvend donker en zwart
 Mijn gevoel tot op heden
 ontzettend eenzaam en verward

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

ByKyra
Actief sinds: 20-04-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwarte dag’ van ByKyra zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.