De macht van eenzaamheid

ByKyra

 Van binnen exploderen
 Van buiten imploderen
 Niemand ziet mijn verdriet
 Gewoon niemand die mijn verborgen tranen ziet

 Keuzes maken doet pijn
 Van binnen kan ik niet hetzelfde zijn
 Wil zo graag een eigen leven leiden
 Heb last van het steeds vermijden

 Vermijden helpt niet tegen verdriet
 Ontwijken helemaal al niet
 Dus moet ik mijn gevoelens laten gaan
 Zodat ik zelf verder kan gaan

 Al is het leven niet wat ik voor ogen zag
 Toch wil ik het aangaan met een lach
 Blijf het positieve halen uit mijn tranen
 En me een weg door de duisternis banen

 Daarmee kom ik weer bij mezelf
 En ben ik weer dat meisje van elf
 Haar eenzaamheid de baas
 Af en toe sterk maar soms ook dwaas

 Blijheid, droefheid, angst en geluk
 Uiteindelijk krijgt niets me meer van mijn stuk
 Omdat ik gekozen heb vanuit mijn eigen kracht
 Heeft de eenzaamheid mij nooit meer in haar macht