Zoektocht door bergen

ByKyra

 Moeilijk voor mezelf,
 maak ik de dingen om heen.
 Hoe groot, hoe klein, hoe zwaar, hoe fijn,
 Bergen creëren, kan ik als geen één.

 Soms verlies ik de controle,
 over alles wat ik doe en voel
 En kan ik niet meer duidelijk zien
 Wat ik nou eigenlijk wil en bedoel.

 Ik voel soms dat ik word gescheiden
 in twee delen van mijn ik.
 Vechtend zoeken zij hun weg,
 waardoor ik zelf bijna stik.

 De beklemming die dit mij geeft
 Dwingt mij tot een onmogelijke taak
 Van zwart en wit weer grijs te maken
 Waarmee ik soms mensen raak.

 Dan laat ik mijn gevoel weer gaan,
 zonder controle over het hoe
 En kan ik weer gaan uitleggen waarom
 ik de dingen doe zoals ik doe

 Maar dat wordt niet altijd begrepen
 door alles om mij heen
 En krijg ik het weer voor elkaar en
 voel me dan immens alleen.

 Zo houd ik mijn doorbroken cirkel,
 dus toch maar weer in stand.
 Dit is niet wat wil, maar heb dit alles
 Soms zelf niet in de hand.

 Ik weet dat het af en toe beter is,
 de bergen te laten zijn
 Maar de zoektocht door deze hoge bergen,
 voelt tevens zo verdomde fijn!