Onrecht, zo onterecht!
weerloos, hulpeloos
achtergelaten
in lompen als vondeling
bij een haveloos weeshuis
geen liefde, geen warmte
door moeder verlaten
geen enkel bezit
maar bovenal geen thuis
binnengelaten vol verwijt
eenzaam opgroeiend
zonder enig gevoel of benul
van oprechte geborgenheid
een handjevol rijst
in het zand gesmeten
toegesneld en vechtend
met de andere wezen
voor dat minieme beetje eten
na jaren van verwaarlozing
dan eindelijk respijt?
meegenomen door een gezin
een voorzichtig sprankje hoop
op liefde en veiligheid
het vertrek, een nieuw leven
alleen en onbegrepen
in een onbekend land
zouden dan eindelijk alle schepen
achter haar kunnen worden verbrand?
daar aangekomen vervlogen
meteen en abrupt
de mooie hoopvolle dromen
het huis van de hel
de nachtmerrie en pijn
zet zich in 't meervoud voort
in het meest vreselijk oord
waarin zij nu is terechtgekomen
was vechten voor eten
al een beproeving an sich
haar hoop op liefde, vertrouwen
verandert al snel
in gelieg en bedrieg
misbruik, mishandeling
zijn nu de orde van de dag
iedere ochtend
iedere middag
iedere avond...
kon zij het helpen, de gedachte
dat het allemaal aan háár lag!
het leven bedeelde
gedachten verdeelden
als kind al!
dagelijks weg in roes
drank liet haar vergeten
het miserabele leven
dat haar zo nietig werd gegeven
nul vertrouwen in mensen
als volwassene pas gezien
het enige dat zij wenste
is er dan iemand die om mij geeft?
heel misschien?
een oersterk hart
niet kapot te krijgen
vereenzaamd, schuw en angstig
dat wel!
de verdorvenheid en haat
geen grip gekregen
ook al was het leven
voor haar geen zegen
de warmte en zorg voor anderen
blijvend binnenin
een eindeloze zoektocht
naar dat ene...
een klein beetje warmte
en heel misschien...
geen nieuwe start,
maar wel een nieuw begin!
Onrecht, zo onterecht!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ByKyraActief sinds: 20-04-2014Informatie bij het gedicht:
Als ik denk aan onrecht, denk ik aan het verhaal van dit meisje en moest het verwoorden in een gedicht! Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onrecht, zo onterecht!’ van ByKyra zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]