Kleine vechter

ByKyra

 donkere wolken trekken samen
 boven mijn hoofd en in mijn hart
 waar eerst nog stralen zon door kwamen
 voelt alles nu oneindig leeg en zwart

 de angst benauwd me
 het verdriet beklemd me
 boosheid welt op
 de kracht verdwijnt
 langzaamaan de grip verliezen
 de kleine vechter is teruggedeinsd

 ziet zij daar een sprankje licht
 diep achterin deze duisternis
 geen energie meer vinden
 om aan te klampen
 alwetend dat dit haar redding is

 verloren van de storm die woedt binnenin me
 me laten meesleuren door omringende pijn
 weet even niet opnieuw de kracht te vinden
 te vechten voor mijn eigen zijn

 de angst te groot
 verdriet overspoeld me
 het donker lijkt de enige troef
 om die kleine vechter terug te vinden
 die het verleden achter zich begroef