Kind van de straat

ByKyra

 dwalende kleine ziel
 niemand die haar opviel
 behalve haar brutaliteit en lef
 zonder het benodigde besef
 dat de angst die haar omringde
 haar aan gruwelijkheden blootstelde
 die geen weerwoord duldde
 geen dromen die haar leven vulden

 dolend door de straten
 angstwekkende beeltenis voor 't oog
 geen meisje om een aai te geven
 er omheen lopen met een grote boog!
 naarstig zoekende naar
 geborgenheid, veiligheid, de grens
 alle vrolijkheid verdreven
 te veel getuige van het sombere leven
 eenzame dagen en nachten
 bedwelmd, beschonken
 wolven die lonken
 om haar mee te nemen
 naar de diepte van het ondergrondse

 liftend staan aan de rand van de afgrond
 vervuld van ietwat hoop
 dat iemand haar zal redden
 van de eenzaamheid en wanhoop
 dat haar leven iets kan betekenen
 dat de zwarte dagen
 van zoeken naar gewilde vragen
 haar zullen redden van de pijn

 betekent ze dan niks?
 is er niemand die het ziet?
 dat zij van binnen tranen vergiet
 dat ze doodmoe is van de dagen
 zwervend en nog zo klein
 geen kind om al volwassen te zijn

 zouden mensen het maar weten
 hoe het voelt om in het donker te leven
 vol veroordeling en haat
 dat kleine meisje van de straat
 kon iemand haar maar zien
 doorklieven het stoere masker
 waarachter zij zich verschuilt
 dat ze de tranen kan laten stromen
 niet meer eenzaam en alleen van binnen huilt