soms

Marill Meijs

 vandaag niet kunnen lachen
 tranen zaten niet ver genoeg verborgen
 al zaten er niet direct zorgen

 vandaag geen pret gemaakt
 de tijd is me ontbroken
 teveel in regelen gestoken

 vandaag geen angst gehad
 moedig heb ik me geslagen
 door de vele vragen

 vandaag verdriet gevoeld
 me teveel laten meeslepen
 voelde me niet begrepen

 toch kan ik lachen
 pret en plezier maken
 doordat angst me niet meer kan raken

 als angst mij gaat overwinnen
 zal ik opnieuw moeten beginnen
 mezelf te overwinnen

 naar de kern van mijn bestaan
 ben ik gegaan
 soms was het een hel
 reageerde mijn lichaam fel
 soms haalde ik de top van de berg
 als ik dan naar beneden keek
 het o zo gemakkelijk leek
 was het toch wel erg
 het ging te vlug
 mijn bagage op mijn rug
 werd de tijd ontnomen
 om tot de kern te komen

 angst en verdriet streden
 over toekomst en verleden
 door te dollen met grapjes
 werd ik soms slapjes
 van het lachen

 tegenstrijdig doch met elkaar verbonden
 heb ik mijn kern van het bestaan gevonden