naar huis willen

Marill Meijs

 geschreeuw weergalmde
 beheerst bewaarde hij de kalmte
 niet schreeuwen in dit gebouw
 dat is iets waar ik niet van hou

 hoe vaak heeft hij dat al gezegd
 steeds weer uitgelegd
 dat hier rust heerst
 sommigen zijn zo hardleers

 langzaam sjokt hij voort
 tot de zuster hem stoort
 meneer tijd voor uw bad
 nu heeft hij het gehad
 de regie over zijn tijd
 is hij helemaal kwijt

 even denkt hij op school te zijn
 daar was het altijd fijn
 de leerlingen hingen aan zijn lippen
 daar konden anderen aan tippen
 hij nam voor hun altijd de tijd
 verdorie nu ben ik het weer kwijt
 waarom wil die zuster met me mee
 krijg ik misschien een kopje thee

 verward noemt men hem
 dat zei de dokter met klem
 maar hij is echt niet gek
 hij hoorde dit gesprek
 nu wil hij gewoon naar huis
 want hier hoort hij niet thuis

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Informatie bij het gedicht

nu probeer ik me te verplaatsen in het gedrag van een dementerende

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘naar huis willen’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.