naar huis willen
geschreeuw weergalmde
beheerst bewaarde hij de kalmte
niet schreeuwen in dit gebouw
dat is iets waar ik niet van hou
hoe vaak heeft hij dat al gezegd
steeds weer uitgelegd
dat hier rust heerst
sommigen zijn zo hardleers
langzaam sjokt hij voort
tot de zuster hem stoort
meneer tijd voor uw bad
nu heeft hij het gehad
de regie over zijn tijd
is hij helemaal kwijt
even denkt hij op school te zijn
daar was het altijd fijn
de leerlingen hingen aan zijn lippen
daar konden anderen aan tippen
hij nam voor hun altijd de tijd
verdorie nu ben ik het weer kwijt
waarom wil die zuster met me mee
krijg ik misschien een kopje thee
verward noemt men hem
dat zei de dokter met klem
maar hij is echt niet gek
hij hoorde dit gesprek
nu wil hij gewoon naar huis
want hier hoort hij niet thuis
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)
Informatie bij het gedicht
nu probeer ik me te verplaatsen in het gedrag van een dementerende
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘naar huis willen’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.