vroege ochtend

Marill Meijs

 jeetje het is nog zo vroeg
 de torenklok sloeg
 nog maar amper vijf slagen

 helder was het licht
 dat viel op mijn gezicht
 zal ik het wagen

 met de moed der wanhoop
 dat ik zachtjes naar beneden sloop
 de koffie liet geuren

 de dageraad
 laat
 zich nog niet kleuren

 de krant valt in de bus
 nog iemand vroeg op dus
 nu nog geen nieuws lezen

 koffie in mijn hand
 om me aan te warmen
 broodjes in de oven
 geschoven

 nog even niets hoeven
 al hoor ik al een auto zoeven
 over het beton
 het leven dat weer vroeg begon

 nu nog wachten op de zon
 die mijn dag zal kleuren