Woestijnzand

Marill Meijs

 super gele stranden
 stil liggen mijn handen
 op het warme zand
 want
 iemand heeft mijn droom ontnomen
 waarom heb ik het zover laten komen

 onbewust woel ik met mijn hand
 door het warme zand
 korreltjes glippen door mijn vingers
 zo vormen zich kleine slingers
 als een weg door deze woestijn
 zou het zo moeten zijn
 dat dit leidt tot nieuwe wegen
 wie kom ik morgen tegen
 die me bij de hand neemt
 wat tijd van me claimt
 om een poosje samen te dwalen
 elkaars verhalen
 zullen delen
 om oude wonden te helen

 het zand
 in mijn hand
 heeft mijn dromen
 niet ontnomen