ogenblik

Marill Meijs

 het leek zo lang
 al was het een tel
 wat was ik bang
 je klonk zo fel

 eruit!!

 met een bons
 viel de deur in het slot
 buiten
 wat was ik kapot

 in een tel
 of was het een flits
 ervoer ik de hel
 daar stond ik met mijn kids

 samen
 doch eenzaam
 voor die dichte deur

 je zette ons zomaar op straat
 was het voor jou dan een sleur
 mij met mijn twee meiden
 weet je nog wat we ooit zeiden?

 samen
 jij en ik
 in dat ene ogenblik

 nu
 na al die jaren
 lig ik in het donker te staren
 woelend
 voelend
 zoekend naar schuld
 door duisternis omhuld
 laat ik eindelijk een snik
 denkend aan dat ogenblik