nooit alleen

Marill Meijs

 alleen liep ik rond
 daar ik nergens begrip vond
 mokkend in mezelf gekeerd
 voelde ik me ondergewaardeerd

 innerlijk riep iemand "VERANDER"
 het probleem ligt niet bij die ander

 dat stemmetje had ik wel gehoord
 maar steeds in de kiem gesmoord
 veilig had ik het opgesloten
 samen met alle angsten verstoten

 het werd een bang kind
 onbemind
 afgestoten
 opgesloten

 aanraken durfde ik het niet
 het had al zoveel verdriet

 na een lange weg van kwelling
 heb ik in een opwelling
 het slot verbroken
 het heeft haar vrijheid geroken

 lief kind in mij
 je bent eindelijk vrij
 samen bewandelen we alle wegen
 in de zon, maar ook in de regen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)

Informatie bij het gedicht

ontmoeting

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘nooit alleen’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.