nieuwe kans

Marill Meijs

 uitgeput ligt ze aan het infuus
 denkend aan haar thuis
 afscheid heeft ze al genomen
 in al die vreselijke dromen
 gedrochten die haar zochten
 heeft ze allemaal bevochten

 zo sterk als ze was
 is nu breekbaar als glas
 helder denken lukt niet meer
 daar legt ze zich maar bij neer
 de energie die in haar lichaam zit
 staat werkelijk op een lage pit

 slapen is het enige wat ze wil
 even staat ze stil
 bij haar leven
 dat ze op gaat geven

 zachtjes ben ik haar kamer binnengekomen
 liefdevol mijn handen neergelegd
 energie voel ik weer gaan stromen
 dank je, is alles wat ze zegt

 tranen voel ik achter in mijn keel
 vergoten zijn er al zoveel
 niet wetend wat ik moet zeggen
 ga ik mijn handen verleggen
 omklem zachtjes haar hoofd
 de kaars wordt gedoofd
 zegt ze
 nee, zeg ik
 hij gaat weer branden
 voel maar onder mijn handen