samenleving
plicht heb ik om te solliciteren
zoals jullie nu plicht hebben om te leren
het leven zit vol met plichten
dat wil ik even tot jullie richten
in jullie ogen ben ik al oud
vorig jaar ging het plots fout
mijn rug is versleten
solliciteren ben ik ook al lang vergeten
al drie en veertig jaar
stond ik steeds voor mijn baas klaar
nu ik dan oud ben en versleten
kan ik dat niet zo maar vergeten
helaas ben ik nog niet toe aan mijn AOW
maar stoppen met werken, NEE
dat kan ik nog niet doen
dan zit ik nu gewoon zonder poen
klagen zit niet in mijn aard
leven wil ik, dat is me toch wel veel waard
lieve jeugd
zoek naar een deugd
nu is het leren geblazen
om straks te kunnen werken voor de bazen
maar samen leven
blijft een streven
om te horen bij de sterken
kan dat alleen om samen te werken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)
Informatie bij het gedicht
de samenleving is niet altijd fijn, maar samen leven is ook samen werken
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘samenleving’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.