INLOGGEN
«»

Verdwaald

 wanhopig klampt ze zich vast
 aan de steile rotswand
 de rugzak vol met ballast
 houdt haar ver van de rand

 het liefst gooide ze hem naar beneden
 doch door haar verleden
 toekomst , maar vooral het heden
 zo moe gestreden
 kan ze niet anders

 de waterlanders
 die haar parten spelen
 wil ze met niemand delen

 ze wordt immers niet gehoord
 zelfs de echo is verstoord
 in deze granieten vallei
 verlaten..... voelt zij

 laat ze los
 maar dan.......

 een heel scenario
 schiet voorbij

 verbeten zet ze door
 ze zet haar tanden op elkaar
 de rand is boven haar

 eenmaal boven
 kan ze het niet geloven
 zo een pracht, zo puur
 is hier de natuur

 ze heeft het gehaald
 alleen voelt ze zich verdwaald

 het is zo leeg
 alles wat ze verzweeg
 wil ze nu uitschreeuwen
 ze werpt het voor de leeuwen

 opruimen.................
 loslaten.................

 verdwaald was ze in het heden
 door het verleden

 nu met een leeg hart
 begint ze aan een nieuwe start

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Marill Meijs
Actief sinds: 30-03-2014Informatie bij het gedicht:

door omstandigheden verdwaald Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdwaald’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.