INLOGGEN
«»

Trein vol gedachten

 ik zag je lopen langs het spoor
 je was volkomen in gedachten
 niets vermoedend liep je door
 terwijl de voetstappen ons samen brachten

 iets in je ogen
 hield mijn adem vast
 je draagt vast een zware last
 dacht ik
 terwijl mijn longen zich
 weer vol lucht zogen

 een trein denderde voorbij
 dat was het moment voor mij
 om je bij je kraag te pakken
 langzaam lieten we ons zakken
 in de berm van het spoor
 de trein denderde maar door

 je ogen keken me vurig aan
 waarom heb je dit gedaan
 vroeg je
 een koude rilling langs mijn rug
 bracht mij even terug
 naar een moment
 in mijn verleden

 nu in het heden
 samen naast dat spoor
 vertelde ik spontaan
 hoe mijn leven was gegaan

 vol ongeloof keek je me aan
 iets in je ogen
 zei mij genoeg
 we hebben onze longen volgezogen
 terwijl ik je rugzak droeg

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Marill Meijs
Actief sinds: 30-03-2014Informatie bij het gedicht:

af en aanvoeren van gedachten Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Trein vol gedachten’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.