«»
Wie goed doet, goed ontmoet
Verdwijnen doet mijn onzekerheid,
Mijn verdriet en wantrouwen gaan weg.
Ik verlaat de droevigheid,
Alle tranen worden achtergelaten.
Ik verruil ze voor zekerheid,
Blijdschap en vertrouwen komen weer terug.
De vreugde komt bij me,
Ik ben verblijdt,
Gelukstranen komen me achterna.
Wat een paar uurtjes trainen,
Wel niet met je doet,
Ik heb het gezegde nageleefd,
'Wie goed doet, goed ontmoet.'
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Patros FibrosActief sinds: 13-03-2014Informatie bij het gedicht:
Geïnspireerd door de zelfbeheersings/weerbaarheids-training. Het helpt mij echt om positief te blijven Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wie goed doet, goed ontmoet’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]