Levenslied
Vragen, vragen, vragen,
Ze komen op me af.
Geen antwoord al die dagen,
Omdat je teveel vragen gaf.
Antwoorden heb ik genoeg versleten,
Nu heb ik ze niet meer.
Ik had beter moeten weten,
Beter denken keer op keer.
Maar nu weet ik weer een ding,
Dat deed ik toen ik mijn ogen sloot.
Zolang ik mijn levenslied nog zing,
Zing ik tot de laatste noot.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-03-2014
Over deze dichter
Patros Fibros (Actief sinds: 13-03-2014)
© Op dit gedicht 'Levenslied' van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.