Niet iedereen

Patros Fibros

 Ik weet dat het niet goed is,
 Maar ik verlang naar de cocaïne,
 Die mijn woede blust.
 Ik verlang gewoon naar een strak lijntje,
 Naar het heerlijke spul,
 Met coke kom ik in rust.

 Ik verlang naar dat heerlijke aroma,
 Van de sterkere dranken,
 Die mij van mijn pijn verlost.
 Ik verlang gewoon naar die mooie slanke hals,
 Die me maar een paar centen kost.

 Ik verlang naar een lekker shagje.
 Naar dat heerlijke tabak,
 Om eindelijk tot rust te komen.
 Ik verlang gewoon naar die lekkere nicotine,
 Die mij van een tientje heeft ontnomen.

 Ik verlang naar een goed casino,
 Naar de onvergetelijke kick,
 Die je krijgt als je er ooit iets wint,
 Ik verlang er gewoon naar.
 Maar ja, verlangen en wensen,
 Je raakt aan dingen verslaafd,
 Voordat je weet dat het al begint.

 Ik verlang naar mijn netgeslepen mes,
 Naar de overheerlijke pijn,
 Die mijn leed tenminste nog een beetje verzacht.
 Ik verlang gewoon naar het snijden,
 En naar mijn enige vriend en naar mijn familie,
 Die Daar in de Hemel op mij wacht.