Kom op, ik ben je moeder niet
Je steekt geen hand uit om mij te helpen
Dat je slodderig bent moet ik maar verdragen
De sport op TV is je liefste tijdverdrijf
Je hebt erg weinig zin om mij te behagen
Uitgaan doen wij al lang niet meer
In bed produceer je vooral scheten
Je wilt alleen maar knuffelen
Als iets aan jouw zit te vreten
Kom op, ik ben je moeder niet
Die je altijd teveel verwende
Je op een voetstuk heeft gezet
En altijd maar voor je rende
Mijn schat , ik wil dit echt niet meer
Ik vraag ook niet teveel van jou
Je hoeft geen superman te worden
Gewoon een man, die mij kan bekoren
Ik ben het nu echt heel erg zat
Dus luister goed, mijn lieve schat
Als jij je leven zo wilt houden
Moet je een ding goed onthouden
Ik ben je moeder niet
Ik ben je vrouw
En verwacht van jou
Dat jij je er naar gedraagt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Britta NijhuisActief sinds: 12-03-2014Informatie bij het gedicht:
voor mijn schoonzus, over mijn broer, die mij dit gedicht wel vergeeft Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kom op, ik ben je moeder niet’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]