INLOGGEN
«»

Een steen uit duizenden

een steen uit duizenden

je paste
feilloos in mijn hand
een steen uit duizenden

ik zag
de breuken komen
gelukkig aan de buitenkant

er was verval
tijd trok zijn sporen
tot onverwacht de kern brak

jij viel uiteen
niets kon me meer bekoren
de schepping was totaal verloren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

10/03/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een steen uit duizenden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.