«»
Drempels
Ik ben goed in muren bouwen
bakstenen en een blok beton
onmogelijk van mij te houden
niemand probeert het nog,
zelfs niet als het kon.
Ik zit tussen 4 muren
en een glazen deur.
Zo zit ik daar al die uren
verlost van al ’t gezeur.
Die muren zitten in mijn hoofd
drempels, weet je wel.
Een sleutelbewaakster die nooit in mij gelooft
en mij drempels? Die groeien te snel.
Mijn muren zijn te hoog
mijn deur te glazig,
te wazig
alsof ik mijzelf beloog.
Mijn drempels houden mij tegen
te verleggen, mijn veel te rechte wegen
Ik kan me er niet tegen blijven weren,
maar dat betekent niet
dat ik het niet zal proberen.
Drempels, weet je wel.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ElkeActief sinds: 06-03-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Drempels’ van Elke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]