Drempels (2)

Elke

 Ik kan het vertellen,
 aan iedereen
 mijn ouders, mijn vrienden
 maar draai er steeds om heen.

 Mijn drempels, mijn muren
 mijn deur van glas
 te wazig na alle uren
 dat ik hoopte dat ik er niet meer was.

 Ik kan ze aan iedereen tonen,
 dan kunnen ze mijn trainen als een hond,
 elke dag niet, mij belonen
 maar niemand ziet door de wond

 Niemand ziet me hier staan,
 niemand ziet me als ik ween.
 Niemand ziet mijn krassen,
 niemand kijkt door me heen.

 Je kan me helpen,
 je kan me laten doorgaan
 maar loop niet tegen mijn krassen aan
 zij zijn mijn muur niet.